Dövüş Sanatları Nasıl ve Nerede Ortaya Çıktı?
Bodhidharma
Burada önemli olan, ilk derlenen dövüş sanatı, M.Ö. 520 yıllarına kadar uzanıyor olmasıdır.
Hindistan'ın güneyinde bir yerlerde Bodhidharma adında biri yaşamaktaydı. Bodhidharma bir Budist'ti. Prajnatara adında bir öğretmeni vardı. Rivayetlere göre, Öğretmeni ölmek üzereyken, Bodhidharma'ya Çin'e yolculuk etmesini vasiyet eder. Bunun sebebi ise, Budizm felsefesinin gözden düşmeye başlaması ve Dhyana (Zen Koans) öğretilerinin yaygınlaşması içindi.
Denir ki; M.Ö. 520'de Güney İmparatorluğu zamanında, Bodhidharma Çin'e girmiş ve Kuzey'e, Wei Krallığı'na doğru yolculuk etmiştir. Orada Liang sülalesinden efsanevi İmparator Wu ile görüşmelerde bulunmuştur. Bu görüşmelerin kayıtları da tutulmuştur. Bodhidharma'nın görüşlerinden etkilenmemiş ve bunun sonucunda Bodhidharma sarayı terk etmiştir.Daha sonra Honan Eyaletindeki Shaolin Tapınağına gitmeye karar verir.
Bodhidharma, Shaolin Tapınağına geldiğinde, Öğretmeninin neden bu kadar ısrarla yolculuk etmesini istediğini anlamıştı. Tapınakta, rahiplerin fiziksel ve zihinsel olarak çöküntü içinde olduklarını görmüştü. Meditasyonla geçirdikleri zamanın uzun, diğer yapılması gereken işlere ise kısa zaman ayırmalarından dolayı zayıfladıklarını, hatta bir çok rahibin meditasyon esnasında uyuyakaldıklarını izlemiştir. Bunun yanında rahipler basit hayati gereksinimlerini bile karşılayamaz duruma düştüklerini, üzülerek fark etmişti.
Bodhidharma, tam olarak bilinmeyen bir süreç dahilinde, tapınağın yakınlarında bulunan dağın eteklerindeki bir mağarada, meditasyon yapmaya başlamıştı. Amacı ise, Buda'nın ışığını yayarak, rahipleri bu durumdan kurtarmanın yollarını düşünmekti. Geri döndüğünde, bütün rahipleri tapınağın avlusunda toplayarak, onlara Shih Pa Lo Han Sho ya da Lo-Han'ın 18 Eli öğretisini açıklamaya başlamış. Bu teknikler neredeyse bütün dövüş sanatlarının temelini oluşturmaktadır. Asla saldırı metodu olarak düşünülmemişti. Esas amacı, hem fiziksel hem de zihinsel sağlığın korunmasıydı ve bunun için tasarlanmışlardı.
Bodhidharma'nın ölümünden kırk yıl sonra, Sui döneminde Brigandlar(Haydutlar) Shaolin tapınağına saldırılarda bulunmuştu. Bu saldırılar, yirminci yüzyılın başlarına kadar sürecek saldırıların başlangıcıydı. Rahipler, ilk saldırılar sırasında herhangi bir savunma yapamamışlardı. Çünkü, becerileri buna yeterli değildi. Tapınak ele geçirilmek üzereyken, rahiplerden biri, saldırganlara bir dizi agresif el ve ayak teknikleri kullanarak bazılarını öldürmüş, geri kalanları da tapınak dışına atmayı başarmıştır. Diğer rahipler, bu rahibin dövüş tekniğinden etkilenerek, kendilerine de bunu bir savunma metodu olarak öğretmesini istemişlerdir. Sonraki yazıtlarda bu teknikten "İlk Teknik" olarak bahsedilir.
Yıllar boyunca Shaolin Tapınağı'nın teknikleri gelişerek, 400'den fazla ayrı teknik ortaya çıkartılmıştır. Birkaç yüzyıl sonra, bir Chuan Fa hocası olan Ch'ueh Taun Shang-Jen, orijinal Shih Pa Lo Han Sho yazıtlarını bularak, kendi sanatı olan Chuan Fa'yı Lo Han sanatı ile birleştirerek çalışmıştır. Orijinal 18 tekniği 72'ye çıkarmıştır. Daha sonraları Ch'ueh Çin'i dolaşarak, çeşitli dövüşlerde tekniğini sergilemeye başlamıştır. Shensi eyaletinde Li adında biriyle karşılaşır. Bu adam bir Chuan Fa hocası, aynı zamanda diğer bir dövüş tekniği olan Chin Na'ya da hakim olan biriymiş. Belli bir süre Ch'ueh; Li ile dolaşarak, beraber teknik çalışmalarda bulunmuşlar. Bu süreç içinde teknikleri 170'e çıkarmışlardır. Bu teknikleri beş kategoriye ayırmışlardır. Bunları da en iyi temsil edebilecek hayvan isimleriyle özdeşleştirmişlerdir. Li ve Ch'ueh bağlı bulundukları Shaolin tapınağına geri dönerek, diğer rahiplere Wu Xing Quan yani beş hayvan stilini göstererek Shaolin tapınağına, dövüş sanatlarında yeni bir boyut kazandırmışlardır.
İleriki birkaç yüzyıl boyunca Chuan Fa öğretisi ve bunun Kenpo ile ilişkisi, öğretilerin içine girmesi ve tam bir tanıma kavuşması çok zor olmuştur. Fakat Öğreti kendi yolunu bularak, rahiplerin aracılığı ile Okinawa adalarına, Ryukyu Krallığı'na ve Japonya'ya kadar ulaşmıştır.
